اثر تمرینات هوازی بر عملکرد ریوی دانش آموزان دختر 12 تا 14 سال مبتلا به آسم

هدف از تحقیق حاضر بررسی اثر هشت هفته تمرین هوازی بر عملکرد ریوی دانش آموزان12 تا 14 سال مبتلا به آسم بود. این تحقیق، مطالعه ای نیمه تجربی با آزمون قبل و بعد می باشد. جامعه آماری این پژوهش کلیه دانش آموزان دختر مبتلا به آسم 12 تا 14 سال در مدارس راهنمایی شهرستان ایلام بودند و نمونه آماری این تحقیق شامل 30 نفر آزمودنی بود که با استفاده از پرسشنامه تشخیص آسم issac و آزمون اسپیرومتری انتخاب شدند. آزمودنی ها به طور تصادفی به دو گروه و گروه تقسیم بندی شدند. نمونه ها به مدت سه ماه تحت درمان با کورتیکو استروئید استنشاقی و بتا اگونیست کوتاه اثر قرار گرفتند. سپس گروه تمرین به مدت هشت هفته، سه جلسه در هفته و هر جلسه یک ساعت به اجرای تمرینات ورزشی در سه مرحله گرم کردن، تمرینات ایروبیک و سرد کردن با شدت 30-70 درصد ضربان قلب ذخیره پرداختند. پس از هشت هفته تمرین هوازی، آزمون اسپیرومتری اجرا شد. جهت بررسی اختلاف معناداری میانگین در پیش آزمون پس آزمون درون گروهها از آزمون t وابسته با سطح معنی داری 05/0p? استفاده شد. یافته های پژوهش نشان داد که اجرای تمرین هوازی بر میانگین شاخص حجم هوای بازدمی با فشار در ثانیه اول و ظرفیت حیاتی پر فشار اثر معنی داری داشته است(05/0 (p?. در حالیکه شاخص حداکثر شدت جریان بازدمی و جریان بازدمی پر فشارافزایش معناداری نشان ندادند(05/0(p?. باتوجه به اثر بخش بودن برنامه تمرینی هوازی بروی شاخص های عملکرد ریوی، می توان نتیجه گرفت ارائه برنامه تمرینی منظم هوازی همراه با کنترل داروئی در بهبود عملکرد ریوی دانش آموزان دختر 12 تا 14 سال مبتلا به آسم موثر است.